در سال 1965، ترموپلاست الاستومر شل ترپلیمر SBS را به بازار معرفی کرد و اصطلاح "الاستومر ترموپلاستیک" را برای آن به کار برد. البته کمی قبل از آن به مواد پلی اورتان (مواد مورد استفاده در ساخت کفپوش پلی اورتان) TPE نیز می گفتند. بعدها، شل انواع دیگری از ترپلیمرهای بلوک استایرن را با عملکرد بهتر تولید کرد. ابتدا فیلیپس و سپس شرکت های دیگر، کوپلیمرهای رادیکال آزاد استایرن- بوتادین را معرفی کردند. به عبارت ساده تر، با ترکیب الاستومرها و پلاستیک ها به روش منحصر به فرد خود، ماده ای به دست می آید که برخی از بهترین خواص هر ترموپلاست الاستومر دو ماده را با هم ترکیب می کند. اما تفاوت الاستومرهای ترموپلاستیک و الاستومرهای ترموست چیست؟ هر دو ماده دارای طیف گسترده ای از خواص هستند و تفاوت بین آنها در پیوندهایی است که بین زنجیره های پلیمری وجود دارد. در گرماسخت ها، پیوندها شیمیایی هستند و زنجیره ها را محکم به هم نگه می دارند، اما در ترموپلاستیک ها، اتصالات عرضی فیزیکی هستند و ساختارهای به هم پیوسته ای را ایجاد می کنند که قادر به حرکت هستند.
الاستومرها موادی هستند که با حرارت دادن نرم نمی شوند اما برای مواد الاستومری ترموپلاستیک شرایط و خواص متفاوت است و در مواد الاستومری گرمانرم ترموپلاست الاستومر می توان برخی از خواص پلاستیک ها را مشاهده کرد. برای سهولت در پردازش، ماده (الاستومر ترموپلاستیک) حتی می تواند با قالب گیری تزریقی پردازش شود.
در واقع، ماده ای به نام الاستومر ترموپلاستیک، مزایای پلاستیک و لاستیک را با هم ترکیب می کند. این ماده علاوه بر خواص ترموست که در بالا ذکر شد، توانایی مقاومت در برابر تغییر شکل را نیز دارد. همانطور که در بالا ذکر شد، این خاصیت از خاصیت ارتجاعی این مواد نشات می گیرد. هم الاستومرهای ترموپلاستیک و هم الاستومرهای ترموپلاستیک را می توان در دسته جدید طبقه بندی کرد.